CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Symbicort, (160 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda dawka dostarczona (opuszczająca ustnik inhalatora) zawiera: 160 mikrogramów/dawkę inhalacyjnąbudezonidu i 4,5 mikrograma/dawkę inhalacyjną formoterolu fumaranu dwuwodnego.
Jest to równoważne odmierzonej dawce zawierającej 200 mikrogramów/dawkę inhalacyjną budezonidui 6 mikrogramów/dawkę inhalacyjną formoterolu fumaranu dwuwodnego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Aerozol inhalacyjny, zawiesina.
Biała zawiesina w aluminiowym pojemniku połączonym z czerwonym dozownikiem z szarym wieczkiem ochronnym.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc (POCHP)
Produkt leczniczy Symbicort jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów w wieku 18 lat i starszychw objawowym leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) z natężoną objętością wydechowąpierwszosekundową (FEV1) <70% wartości należnej (po podaniu leku rozszerzającego oskrzela)i zaostrzeniem choroby w wywiadzie pomimo systematycznej terapii lekami rozszerzającym oskrzela (patrzrównież punkt 4.4).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Droga podania: podanie wziewne.
POCHP
Zalecane dawkowanie:
Dorośli: 2 inhalacje dwa razy na dobę.
Informacje ogólne Szczególne grupy pacjentów:
Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma danychdotyczących stosowania produktu leczniczego Symbicort u pacjentów z zaburzeniami czynności wątrobylub nerek. U pacjentów z ciężką marskością wątroby może dojść do zwiększenia ekspozycji na formoteroli budezonid, ponieważ obie substancje metabolizowane głównie w wątrobie.
Dzieci i młodzież
Produkt leczniczy Symbicort 160 mikrogramów + 4,5 mikrogramów nie ma istotnego zastosowania u dzieciw wieku 11 lat i młodszych, ani u młodzieży w wieku 12 do 17 lat w leczeniu objawowym POChP.
1
Instrukcja prawidłowego stosowania produktu leczniczego SymbicortW momencie wyzwolenia dawki z pojemnika produktu leczniczego Symbicort uwalniany jest z dużąprędkością lek w postaci zawiesiny. Gdy pacjent wykona wdech przez ustnik równocześnie zuruchomieniem inhalatora, substancja lecznicza jest przenoszona z wdychanym powietrzem do drógoddechowych.
Zwykle zaleca się stosowanie komory inhalacyjnej (np. AeroChamber Plus Flow Vu lub AeroChamber Plus)z produktem leczniczym Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) szczególnie u pacjentów, którzy mająlub mogą mieć trudności z koordynacją uruchomienia inhalatora i wdychania (patrz punkt 5.2).
Uwaga: Pacjentów należy poinstruować, jak prawidłowo używać i dbać o inhalator i komorę inhalacyjną, atechnikę inhalacji należy sprawdz w celu zapewnienia optymalnego dostarczania leków wziewnych dopłuc.. Ważne jest, aby poinformować pacjenta aby:
Uważnie przeczytał instrukcję użycia inhalatora zawartą w ulotce dołączonej do każdego inhalatora. Jeśli pacjent chce zastosować komorę inhalacyjną, powinien przeczytać uważnie instrukcję użycia znajdującą się w ulotce dołączonej do każdego opakowania komory inhalacyjnej.
Nie używał inhalatora jeżeli pochłaniacz wilgoci znajdujący się wewnątrz opakowania foliowego
wysunął się na zewnątrz woreczka, w którym się znajdował.
Energicznie wstrząsał inhalatorem przez co najmniej 5 sekund przed każdym użyciem, aby dobrze
wymieszać jego zawartość.
Przygotował inhalator do użycia poprzez wykonanie dwóch rozpyleń w powietrze, gdy inhalator jest nowy, albo nie był używany przez więcej niż tydzień lub został upuszczony. Zdjął pokrywę ustnika.
Trzymał inhalator pionowo.
Włożył ustnik do ust. Wykonując powolny, głęboki wdech, mocno nacisnął inhalator, aby uwolnić dawkę leku. Pacjent powinien kontynuować wdech i wstrzymać go na około 10 sekund lub przynajmniej tak długo, jak to możliwe. Wykonanie wdechu w tym samym czasie, kiedy wyzwalana jest dawka leku zapewnia dotarcie substancji czynnej do płuc.
Ponownie wstrząsnął inhalatorem i powtórzył wykonywane czynności. Nałożył pokrywę na ustnik po zakończonej inhalacji.
Wypłukał jamę ustną wodą po wykonaniu inhalacji zaleconej dawki, aby ograniczyć ryzyko rozwoju
pleśniawek w jamie ustnej i gardle.
Czyścić regularnie ustnik inhalatora, co najmniej raz na tydzień, przy użyciu czystej, suchej
ściereczki.
Nie wkładać inhalatora do wody.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Porady dotyczące dawkowania
Pacjentom należy zalecić, aby zawsze mieli przy sobie inhalator z lekiem do stosowania doraźnego.
Pacjentom należy przypomnieć, że dawkę podtrzymującą produktu leczniczego Symbicort należy stosowaćzgodnie z zaleceniami, nawet w okresie bez objawów choroby.
W celu ograniczenia ryzyka wystąpienia zakażeń drożdżakowych w obrębie jamy ustnej i gardła (patrz punkt 4.8) należy polecić pacjentowi, aby płukał usta wodą po wykonaniu inhalacji dawki.
Zaleca się, aby leczenia produktem Symbicort nie przerywać bez nadzoru lekarza.
Nasilenie choroby
2
Jeżeli pacjent nie zauważa poprawy, powinien skontaktować się z lekarzem. Nagłe i postępujące pogorszeniekontroli POChP jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i u pacjenta w trybie pilnym należyprzeprowadzić badanie lekarskie. W takim przypadku należy rozważyć konieczność zwiększenia dawkikortykosteroidów, np. podanie doustnych kortykosteroidów, lub zastosowanie antybiotykoterapii, jeśliwystąpiła infekcja.
Zmiana z leczenia doustnego
Należy zachować szczególną ostrożność podczas zmiany leczenia steroidami podawanymi ogólnie naleczenie produktem Symbicort w przypadku jakichkolwiek podstaw do podejrzeń, że wskutekwcześniejszego leczenia steroidami o działaniu ogólnym mogło dojść do zaburzenia czynności nadnerczy.
Zastosowanie leczenia budezonidem stosowanym wziewnie zwykle zmniejsza zapotrzebowanie pacjenta nasteroidy podawane doustnie, jednak u pacjentów, u których dokonywana jest zmiana leczenia ze steroidówstosowanych doustnie na stosowane wziewnie, istnieje ryzyko utrzymywania się przez dość długi czaszmniejszonej rezerwy nadnerczowej. Powrót do właściwego stanu może nastąpić po znacznym upływieczasu po przerwaniu terapii doustnymi steroidami i dlatego zmiana terapii z doustnych steroidów nawziewny budezonid może być związana z ryzykiem wynikającym z zaburzeń czynności nadnerczy przezdłuższy czas. W związku z tym należy regularnie kontrolować czynność osi
podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej.
Podczas zmiany terapii z doustnej na produkt leczniczy Symbicort zazwyczaj występuje zmniejszeniedziałania ogólnoustrojowego steroidów, co może skutkować wystąpieniem objawów alergii i zapaleniastawów, takich jak nieżyt nosa, wyprysk i ból mięśni i stawów. Należy wówczas rozpocząć leczenieobjawowe. Należy podejrzewać możliwość niewystarczającego działania glikokortykosteroidów, jeśliw rzadkich przypadkach wystąpią objawy, takie jak: zmęczenie, ból głowy, nudności i wymioty. W takichprzypadkach niekiedy konieczne jest tymczasowe zwiększenie dawki doustnych glikokortykosteroidów.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Symbicort z itrakonazolem, rytonawirem,jak również z innymi lekami, które silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (patrz punkt 4.5). Jeżeli niemożna uniknąć jednoczesnego stosowania tych leków, przerwa między zastosowaniem leków wchodzącychw interakcje a przyjęciem produktu leczniczego Symbicort powinna być jak najdłuższa.
Ostrożność u pacjentów ze szczególnymi chorobami
Produkt leczniczy Symbicort należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadczynnością tarczycy, guzemchromochłonnym nadnerczy, cukrzycą, niewyrównaną hipokaliemią, kardiomiopatią przerostową zezwężeniem drogi odpływu z lewej komory, podzastawkowym zwężeniem aorty nieznanego pochodzenia,ciężkim nadciśnieniem tętniczym, tętniakiem i innymi ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego,takimi jak choroba niedokrwienna serca, tachyarytmie czy ciężka niewydolność serca.
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wydłużeniem odstępu QTc. Sam formoterolmoże powodować wydłużenie odstępu QTc.
Podczas stosowania dużych dawek agonistów receptorów beta2 adrenergicznych może wystąpić potencjalnieciężka hipokaliemia. Jednoczesne stosowanie agonistów receptorów β2 adrenergicznych i innych lekówzmniejszających stężenie potasu w surowicy lub zwiększających ich działanie hipokaliemiczne,np. pochodnych ksantynowych, steroidów lub leków moczopędnych, może powodować sumowanie się tychdziałań. W tych okolicznościach zaleca się kontrolowanie stężenia potasu w surowicy.
U pacjentów z cukrzycą należy rozważyć dodatkowe kontrole stężenia glukozy we krwi, podobnie jak w przypadku leczenia innymi agonistami receptorów β2 adrenergicznych.
U pacjentów z czynną lub utajoną gruźlicą płuc bądź też grzybiczym lub wirusowym zakażeniem drógoddechowych, należy ponownie rozważyć potrzebę stosowania glikokortykosteroidów wziewnych.
Objawy ogólnoustrojowe
3
Objawy ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania jakichkolwiek wziewnych kortykosteroidów,szczególnie, gdy one stosowane długotrwale w dużych dawkach. Prawdopodobieństwo wystąpienia tychobjawów po zastosowaniu wziewnych kortykosteroidów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniukortykosteroidów doustnych. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga,objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, zahamowanie wzrostu u dziecii młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę oraz rzadziej szereg zaburzeńpsychicznych lub zmian zachowania, w tym nadpobudliwość psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój,depresję lub agresję (szczególnie u dzieci) (patrz punkt 4.8).
Potencjalne oddziaływanie na gęstość mineralną kości należy brać pod uwagę szczególnie u pacjentówprzyjmujących długotrwale duże dawki leku, u których współistnieją czynniki ryzyka rozwoju osteoporozy.Długotrwałe badania z wziewnym budezonidem u dzieci stosujących średnio 400 mikrogramów na dobę(dawki odmierzonej) lub z udziałem dorosłych stosujących wziewnie budezonid w dawce dobowej800 mikrogramów (dawka odmierzona) nie wykazały znaczącego wpływu na gęstość mineralną kości.Nie ma danych dotyczących skutków stosowania produktu leczniczego Symbicort w większych dawkach.
Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowaniakortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzeniawidzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do którychmoże należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR),którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów.
Czynność nadnerczy
Leczenia uzupełniającego steroidami ogólnoustrojowymi nie należy nagle przerywać.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych glikokortykosteroidów, szczególnie dawkami większyminiż zalecane, może również powodować klinicznie znaczące zahamowanie czynności nadnerczy. Dlategonależy rozważyć dodatkowe zastosowanie kortykosteroidów podawanych ogólnie w okresach stresu, takichjak ostre infekcje lub zabiegi chirurgiczne. Nagłe zmniejszenie dawki steroidów może spowodować ostryprzełom nadnerczowy. Objawy przedmiotowe i podmiotowe świadczące o wystąpieniu ostrego przełomunadnerczowego mo być w pewnym stopniu maskowane, ale mogą to być: jadłowstręt, ból brzucha, utratamasy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, obniżony poziom świadomości, drgawki,niedociśnienie tętnicze i hipoglikemia.
Paradoksalny skurcz oskrzeli
Tak jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli,co objawia się nasileniem świstów oskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciu dawki produktuleczniczego. Jeśli u pacjenta wystąpi paradoksalny skurcz oskrzeli, należy natychmiast przerwać stosowanieproduktu leczniczego Symbicort, ocenić stan pacjenta i wdrożyć leczenie alternatywne, jeśli jest tokonieczne. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działające wziewne leki rozszerzające oskrzelai należy go leczyć natychmiast (patrz punkt 4.8).
Populacja pacjentów z POChP
Nie ma danych z badań klinicznych dotyczących stosowania produktu Symbicort u pacjentów z POChP, uktórych przed podaniem leku rozszerzającego oskrzela wartość FEV1 wynosiła >50% wartości należnej, a popodaniu leku rozszerzającego oskrzela <70% wartości należnej (patrz punkt 5.1).
U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenie częstościwystępowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istnieją pewne dowody nazwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawki steroidów, ale nie zostało tojednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.
Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymi wziewnekortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.
Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija się u nichzapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChP często się nakładają.
4
Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą aktualne palenie tytoniu, starszy wiek,niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakokinetyczne
Silne inhibitory izoenzymu CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol,klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon i inhibitory proteazy HIV) mogą w znacznym stopniu zwiększaćstężenie budezonidu w osoczu i należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków. Jeśli nie jest tomożliwe, przerwa między podaniem inhibitora i budezonidu powinna być tak długa, jak to możliwe (patrzpunkt 4.4).
Ketokonazol, silny inhibitor izoenzymu CYP3A4, w dawce 200 mg raz na dobę spowodował w przybliżeniusześciokrotne zwiększenie stężenia w osoczu przyjętego jednocześnie, doustnie budezonidu (pojedynczadawka 3 mg). Kiedy ketokonazol podano po 12 godzinach od zastosowania budezonidu, stężenie w osoczuzwiększyło się średnio tylko trzykrotnie, co wskazuje, że przerwa między zastosowaniem leków możezmniejszyć wzrost stężenia w osoczu. Ograniczone dane na temat tej interakcji dla dużych dawekbudezonidu podawanego wziewnie wskazują, że znaczące zwiększenie stężenia w osoczu (przeciętnie4-krotne) może wystąpić, jeśli itrakonazol w dawce 200 mg raz na dobę zostanie przyjęty jednocześniez wziewnym budezonidem (pojedyncza dawka 1000 μg).
Interakcje farmakodynamiczne
Działanie formoterolu może być osłabione lub zahamowane prze beta-adrenolityki. Dlatego produktuleczniczego Symbicort nie należy stosować jednocześnie z beta-adrenolitykami (również w postaci kropli dooczu), chyba że istnieją bezwzględne wskazania.
Jednoczesne leczenie chinidyną, dizopiramidem, prokainamidem, pochodnymi fenotiazynyi trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi może spowodować wydłużenie odstępu QTcoraz zwiększać ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu.
Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna i alkohol mogą zmniejszyć tolerancję mięśnia sercowego na β2-sympatykomimetyki.
Jednoczesne leczenie inhibitorami oksydazy monoaminowej lub lekami wykazującymi podobnewłaściwości, np. furazolidonem i prokarbazyną, może powodować wzrost ciśnienia tętniczego.
Zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca występuje u pacjentów poddawanych jednocześnie znieczuleniu ogólnemu z użyciem halogenowanych węglowodorów.
Jednoczesne stosowanie innych leków beta-adrenergicznych lub leków przeciwcholinergicznych może miećpotencjalnie addytywne działanie rozszerzające oskrzela.
Hipokaliemia może zwiększać skłonność do występowania zaburzeń rytmu serca u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Stosowanie w ciąży
Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania u kobiet w ciąży produktu leczniczego Symbicort lubjednocześnie formoterolu i budezonidu. Dane pochodzące z badania nad rozwojem zarodka i płoduprzeprowadzonego na szczurach nie wykazały dodatkowego wpływu skojarzenia tych leków.
Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania formoterolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętachwykazały, że formoterol powodował działania niepożądane w badaniach nad rozrodczością przy bardzodużej ekspozycji ogólnoustrojowej (patrz punkt 5.3).
5
Dane dotyczące przebiegu ciąży u około 2000 kobiet stosujących wziewnie budezonid wskazują na brakzwiększonego ryzyko działania teratogennego. W badaniach na zwierzętach wykazano, żeglikokortykosteroidy powodują wady rozwojowe (patrz punkt 5.3). Wydaje się, że dane te nie mająznaczenia u ludzi, jeżeli budezonid podaje się w zalecanych dawkach.
Badania na zwierzętach wykazały również związek pomiędzy ekspozycją na zbyt wysokie, choć jeszcze nieteratogenne, dawki glikokortykosteroidów w okresie prenatalnym a zwiększonym ryzykiem opóźnieniarozwoju wewnątrzmacicznego, chorób układu krążenia w wieku dorosłym, trwałych zmian wysyceniareceptora glikokortykosteroidowego oraz zmian w metabolizmie i działaniu neuroprzekaźników.
Produkt leczniczy Symbicort można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Karmienie piersią
Budezonid przenika do mleka kobiecego, jednak stosowany w dawkach terapeutycznych nie powinien miećwpływu na dziecko karmione piersią. Nie wiadomo, czy formoterol przenika do mleka kobiecego.U szczurów wykazano małe stężenie formoterolu w mleku karmiących samic. Zastosowanie produktuleczniczego Symbicort u kobiet karmiących piersią można rozważyć tylko wtedy, gdy spodziewane korzyścidla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.
Płodność
Nie ma dostępnych danych dotyczących potencjalnego wpływu budezonidu na płodność. Badania nazwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję wykazały zmniejszenie płodności u samców szczurówpodczas ekspozycji ogólnoustrojowej na duże dawki formoterolu (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt leczniczy Symbicort nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Ze względu na to, że produkt leczniczy Symbicort zawiera zarówno budezonid i formoterol, po jegozastosowaniu możliwe jest wystąpienie tego samego rodzaju działań niepożądanych, jakie byłyobserwowane po zastosowaniu budezonidu i formoterolu. Jednoczesne podanie tych dwóch substancji niepowoduje zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych. Najczęściej występującymidziałaniami niepożądanymi leku farmakologicznie przewidywalne działania niepożądane typowe dlaagonistów receptorów β2 adrenergicznych, takie jak drżenie i kołatanie serca. one łagodne i zwykleustępują po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia.
Wymienione poniżej działania niepożądane związane ze stosowaniem budezonidu i formoterolupogrupowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania. Częstośćwystępowania określono następująco: bardzo często (1/10), często (1/100 do < 1/10), niezbyt często(1/1 000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/1000) i bardzo rzadko (<1/10 000).
Tabela 1
Klasyfikacja układów i
narządów
Zakażenia i zarażenia
pasożytnicze
Zaburzenia układu
immunologicznego
Częstość Działanie niepożądane
występowania
Często Zakażenia drożdżakowe (kandydoza) jamy ustnej
i gardła
Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP)
Rzadko Natychmiastowe i opóźnione reakcje
nadwrażliwości, np. wyprysk, pokrzywka, świąd,
zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy
i reakcja anafilaktyczna
6
Zaburzenia Bardzo rzadko Zespół Cushinga, zahamowanie czynnościendokrynologiczne nadnerczy, spowolnienie wzrostu, zmniejszenie gęstości mineralnej kości
Zaburzenia metabolizmu i Rzadko Hipokaliemiaodżywiania Bardzo rzadko HiperglikemiaZaburzenia psychiczne Niezbyt często Agresja, nadpobudliwość psychoruchowa, niepokój, zaburzenia snu
Bardzo rzadko Depresja, zmiany zachowania (głównie u dzieci)Zaburzenia układu Często Bóle głowy, drżenia mięśninerwowego Niezbyt często Zawroty głowy Bardzo rzadko Zaburzenia smaku
Zaburzenia oka Niezbyt często Nieostre widzenie (patrz także punkt 4.4) Bardzo rzadko Zaćma i jaskra
Zaburzenia serca Często Kołatanie serca Niezbyt często Tachykardia
Rzadko Zaburzenia rytmu serca, np. migotanie
przedsionków, tachykardia nadkomorowa, skurcze dodatkowe
Bardzo rzadko Dławica piersiowa, wydłużenie odstępu QTcZaburzenia naczyniowe Bardzo rzadko Zmiany ciśnienia tętniczegoZaburzenia układu Często Łagodne podrażnienie gardła, kaszel, dysfonia woddechowego, klatki tym chrypka piersiowej i śródpiersia Rzadko Skurcz oskrzeli Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często Nudności Zaburzenia skóry i tkanki Niezbyt często Łatwe siniaczenie
podskórnej
Zaburzenia Niezbyt często Kurcze mięśnimięśniowo-szkieletowe
i tkanki łącznej
Zakażenia drożdżakowe (kandydoza) jamy ustnej i gardła spowodowane osadzaniem się leku. W celuzminimalizowania ryzyka takich zakażeń należy poradzić pacjentom przepłukanie jamy ustnej wodą pokażdym zastosowaniu leku. Zakażenia drożdżakowe jamy ustnej i gardła reagują zwykle na miejscoweleczenie przeciwgrzybicze bez potrzeby przerywania stosowania wziewnego steroidu.
Podobnie jak w przypadku innych terapii wziewnych, bardzo rzadko, u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów,może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli, co objawia się nasileniem świstów oskrzelowych i dusznościbezpośrednio po przyjęciu dawki produktu leczniczego. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na krótkodziałające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy leczyć go od razu po wystąpieniu. Należy wówczasnatychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stan pacjenta i wprowadzićleczenie alternatywne, jeśli konieczne (patrz punkt 4.4).
Mogą wystąpić objawy związane z ogólnoustrojowym działaniem wziewnych kortykosteroidów,szczególnie, gdy leki te stosowane długotrwale i w dużych dawkach. Prawdopodobieństwo wystąpieniatych objawów po zastosowaniu wziewnych kortykosteroidów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniukortykosteroidów doustnych. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga,objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, zahamowanie wzrostu u dziecii młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę. Może wystąpić także zwiększonawrażliwość na infekcje oraz zaburzenie zdolności przystosowania się do sytuacji stresowych. Działania takieprawdopodobnie zależne od dawki, czasu ekspozycji, jednoczesnej i wcześniejszej ekspozycji na działaniesteroidów oraz od indywidualnej wrażliwości.
Leczenie agonistami receptorów β2-adrenergicznych może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
7
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie formoterolu może prowadzić do objawów typowych dla agonistów receptorów β2-adrenergicznych, takich jak: drżenia mięśni, bóle głowy, uczucie kołatania serca. Zgłaszano pojedynczeprzypadki tachykardii, hiperglikemii, hipokaliemii, wydłużenia odstępu QTc, arytmii, nudności orazwymiotów. Może być wskazane leczenie objawowe i podtrzymujące. Po podaniu dawki 90 mikrogramówformoterolu w ciągu 3 godzin u pacjentów z ostrym skurczem oskrzeli nie obserwowano problemówświadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa.
Ostre przedawkowanie budezonidu, nawet przy zastosowaniu nadmiernych dawek, nie powinno stanowićproblemu klinicznego. Budezonid stosowany długotrwale w zbyt dużych dawkach może powodowaćwystępowanie ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów, takich jak podwyższone stężenie tychhormonów we krwi i zahamowanie czynności nadnerczy.
W razie konieczności przerwania leczenia produktem Symbicort z powodu przedawkowania jego składnika, formoterolu, należy rozważyć zapewnienie odpowiedniego leczenia tylko kortykosteroidem wziewnym.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych:adrenomimetyki, środki wziewne.
Kod ATC: R03AK07
Mechanizm działania i właściwości farmakodynamiczne
Produkt leczniczy Symbicort zawiera formoterol i budezonid, które wykazują różne mechanizmy działaniai w sposób addycyjny powodują redukcję zaostrzeń POChP.
Budezonid
Budezonid jest glikokortykosteroidem, który po podaniu wziewnym wykazuje zależne od dawki działanieprzeciwzapalne w drogach oddechowych, co skutkuje zmniejszeniem nasilenia objawów i zmniejszeniemliczby zaostrzeń POChP. Po podaniu budezonidu wziewnie obserwuje się mniejsze nasilenie działańniepożądanych w porównaniu z ogólnoustrojowym podawaniem kortykosteroidów. Dokładny mechanizmdziałania przeciwzapalnego glikokortykosteroidów nie został poznany.
Formoterol
Formoterol jest selektywnym agonistą receptora β2-adrenergicznego, który po podaniu wziewnym powodujeu pacjentów szybki i długo utrzymujący się rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli u pacjentów z obturacją drógoddechowych. Działanie rozszerzające oskrzela jest zależne od dawki, występuje w ciągu 1 minutydo 3 minut po inhalacji i utrzymuje się co najmniej 12 godzin po inhalacji pojedynczej dawki.
8
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) w dawce160 mikrogramów + 4,5 mikrograma w leczeniu objawowym pacjentów z POChP oceniano w dwóchbadaniach trwających po 12 miesięcy (badania 001 i 003) i w jednym badaniu trwającym 6 miesięcy(badanie 002). Produkt leczniczy Symbicort160 mikrogramów + 4,5 mikrograma, w 2 inhalacjach dwa razyna dobę, był porównywany z odpowiednią dawką formoterolu fumaranu dwuwodnego (4,5 mikrograma,w 2 inhalacjach dwa razy na dobę) w badaniach 001, 002 i 003 oraz z odpowiednio dopasowaną dawkąbudezonidu (160 mikrogramów, w 2 inhalacjach dwa razy na dobę) w badaniu 002.
Pierwszorzędowymi punktami końcowymi były FEV1 przed podaniem leku i FEV1 1 godzinę po podaniuleku (badanie 001 i 002) oraz zaostrzenia POChP (badanie 003). Łącznie w ramach 3 badań klinicznychrandomizowano 4887 pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej postacią POChP, w tym 1178 przydzielonodo grup otrzymujących produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma.Kryterium włączenia do wszystkich trzech badań był wskaźnik FEV1 przed podaniem leku rozszerzającegooskrzela <50% wartości należnej. Mediana FEV1 po podaniu leku rozszerzającego oskrzela w ramach badańprzesiewowych w trakcie badań wynosiła 39% wartości należnej.
W badaniach 001 oraz 002 produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrogramaprzewyższał placebo w zakresie zwiększenia wartości FEV1 po podaniu leku (odpowiednio średnio o 180 mloraz 170 ml) i przed podaniem leku (throuhg) FEV1 (odpowiednio 90 ml oraz 80 ml).
W badaniach 001 i 002 produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrogramawykazywał również przewagę nad formoterolem pod względem FEV1 po podaniu leku (średnie zwiększenieodpowiednio o 30 ml i 40 ml) i FEV1 przed podaniem leku (through) (średnie zwiększenie odpowiednioo 40 ml i 40 ml).
W badaniu trwającym 12 miesięcy (001) produkt leczniczy Symbicort w dawce
160 mikrogramów + 4,5 mikrograma prowadził do istotnego statystycznie i znaczącego kliniczniezmniejszenia ciężkich zaostrzeń (określanych jako pogorszenie POChP wymagające stosowania doustnychsteroidów i (lub) hospitalizacji), ze zmniejszeniem o 37% częstości występowania zaostrzeń (p<0,001)w porównaniu z placebo i ze zmniejszeniem o 25% częstości występowania zaostrzeń (P=0,004)w porównaniu z formoterolem. Produkt leczniczy Symbicort powodował istotne zmniejszenie ryzykawystąpienia pierwszego ciężkiego zaostrzenia o 34% w porównaniu z placebo (P<0,001) i o 23%w porównaniu z formoterolem (p=0,015).
Produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma powodował również istotnezmniejszenie duszności, codziennego stosowania leku doraźnego, przebudzeń w nocy i poprawiał jakośćżycia związaną ze stanem zdrowia (mierzoną na podstawie kwestionariusza oddechowego Szpitala Św.Jerzego) w porównaniu z placebo w obu badaniach.
W podgrupach pacjentów w obu badaniach 001 i 002 wykonywano seryjne pomiary FEV1 w ciągu12 godzin. Mediana czasu do początku rozszerzenia oskrzeli (poprawy FEV1 o >15%) wynosiła 5 minutu pacjentów otrzymujących produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma.Maksymalna poprawa FEV1 wystąpiła po około 2 godzinach od podania leku i działanie rozszerzająceoskrzela po dawce leku utrzymywało się zasadniczo przez ponad 12 godzin.
W drugim badaniu trwającym 12 miesięcy (003) produkt leczniczy Symbicort w dawce160 mikrogramów + 4,5 mikrograma powodował statystycznie istotne zmniejszenie liczby ciężkichzaostrzeń w porównaniu z formoterolem, ze zmniejszeniem o 35% liczby zaostrzeń (p<0,001) i zezmniejszeniem o 21% ryzyka pierwszego zaostrzenia (p=0,026)
Leczenie było dobrze tolerowane. Ocena danych dotyczących bezpieczeństwa z tych 3 badań wykazała, żeprofil bezpieczeństwa produktu leczniczego Symbicort jest zgodny z ustalonymi profilami bezpieczeństwaproduktu leczniczego Symbicort Turbuhaler oraz budezonidu i formoterolu podawanych oddzielnie drogąwziewną.
Dzieci i młodzież
9
Produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma nie ma istotnego zastosowaniau dzieci lub młodzieży w leczeniu objawowym POChP.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Po podawaniu produktu leczniczego Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) w dawce160 mikrogramów + 4,5 mikrograma (po dwie lub cztery inhalacje dwa razy na dobę) przez 5 dni zdrowymuczestnikom badania stężenie budezonidu w osoczu zasadniczo zwiększało się proporcjonalnie do dawki.Wskaźnik kumulacji w grupie, w której stosowano dwie inhalacje dwa razy na dobę, wynosił 1,32 dlabudezonidu i 1,77 dla formoterolu.
W badaniu oceniającym pojedynczą dawkę u pacjentów z POChP stosowano 12 inhalacji produktuleczniczego Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) 80 mikrogramów + 4,5 mikrograma (całkowitadawka 960 mikrogramów + 54 mikrograma). Średnie maksymalne stężenie w osoczu budezonidu,wynoszące 3,3 nmol/l, wystąpiło 30 minut po jego podaniu, natomiast średnie maksymalne stężeniew osoczu formoterolu, wynoszące 167 pmol/l, zostało szybko uzyskane w ciągu 15 minut od podania leku.
W badaniu oceniającym pojedynczą dawkę 8 inhalacji produkt leczniczy Symbicort (aerozol inhalacyjny,zawiesina) 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma (całkowita dawka 1280 mikrogramów + 36 mikrogramów)i Symbicort Turbuhaler 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma (całkowita dawka
1280 mikrogramów + 36 mikrogramów) podano zdrowym ochotnikom. Produkt leczniczy Symbicort(aerozol inhalacyjny, zawiesina) dostarczał porównywalną ilość aktywnego leku do krążeniaogólnoustrojowego, co produkt leczniczy Symbicort Turbuhaler. Wielkość AUC dla budezonidu zawartegow produkcie leczniczym Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) wynosiła 90% wartości AUC lekuporównawczego produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler. Wielkość AUC formoterolu zawartegow produkcie leczniczym Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) wynosiła 116% wartości AUC lekuporównawczego produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler.
Ekspozycję ogólnoustrojową na budezonid i formoterol z produktu leczniczego Symbicort (aerozolinhalacyjny, zawiesina) 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma, z komorą inhalacyjną lub bez komoryinhalacyjnej AeroChamber Plus Flow Vu, oceniono w badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników.
Całkowita ogólnoustrojowa ekspozycja na produkt leczniczy Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina)podawany przez komorę inhalacyjną AeroChamber Plus Flow Vu była zwiększona w porównaniu dopodania bez użycia komory, ze średnią wartością AUC o 68% i 77% większą, odpowiednio dla budezonidu iformoterolu. Jednak największe zwiększenie ekspozycji po podaniu z zastosowaniem komory inhalacyjnejobserwowano u osób z małą ekspozycją po podaniu bez zastosowania komory (najprawdopodobniej zpowodu niewłaściwej techniki inhalacji).
Nie stwierdzono, aby istniały interakcje farmakokinetyczne pomiędzy budezonidem a formoterolem.
Dystrybucja i biotransformacja
Formoterol wiąże się z białkami osocza w około 50%, a budezonid w około 90%. Objętość dystrybucjiwynosi około 4 l/kg w przypadku formoterolu i 3 l/kg w przypadku budezonidu. Formoterol jestunieczynniany w procesie sprzęgania (powstają czynne O-demetylowane i deformylowane metabolity, które obserwowane głównie w nieczynnej postaci sprzężonej). Budezonid w znacznym stopniu (około 90%)podlega biotransformacji podczas pierwszego przejścia przez wątrobę, do metabolitów o małej aktywnościglikokortykosteroidowej. Aktywność glikokortykosteroidowa głównych metabolitów
(6-beta-hydroksybudezonidu i 16-alfa-hydroksyprednizolonu) wynosi mniej niż 1% aktywności budezonidu.Nie obserwowano jakichkolwiek reakcji metabolicznych, ani jakichkolwiek reakcji wypierania pomiędzyformoterolem a budezonidem.
Eliminacja
Większa część dawki formoterolu jest metabolizowana w wątrobie, a następnie wydalana przez nerki.
Po inhalacji od 8 do 13% dostarczonej dawki formoterolu jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem.
10
Formoterol ma duży klirens ogólnoustrojowy wynoszący około 1,4 l/min, a okres półtrwania końcowej fazy eliminacji wynosi średnio 17 godzin.
Budezonid jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP3A4. Metabolity budezonidu wydalanez moczem w postaci niezmienionej lub sprzężonej. Tylko nieistotna ilość budezonidu wykrywana jestw postaci niezmienionej w moczu. Budezonid charakteryzuje się dużym klirensem ogólnoustrojowym,(wynoszącym około 1,2 l/min), a jego okres półtrwania w osoczu po podaniu dożylnym wynosi średnio4 godziny.
Farmakokinetyka budezonidu i formoterolu u pacjentów z niewydolnością nerek jest nieznana. U pacjentów z chorobami wątroby możliwe jest zwiększenie ekspozycji na budezonid i formoterol.
Liniowość/nieliniowość
Ekspozycja ogólnoustrojowa na budezonid i formoterol wykazuje liniową zależność od zastosowanej dawki.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Obserwowane w badaniach na zwierzętach objawy toksyczności budezonidu i formoterolu, podawanychw skojarzeniu lub oddzielnie, były związane ze zwiększeniem aktywności farmakologicznej.
Badania wpływu na rozrodczość zwierząt wykazały, że kortykosteroidy, takie jak budezonid, mogąpowodować wady rozwojowe (rozszczep podniebienia, zniekształcenia układu kostnego). Jednakże niewydaje się, aby wyniki tych doświadczeń na zwierzętach miały znaczenie dla ludzi, gdy lek jest stosowanyw zalecanych dawkach. Badania wpływu formoterolu na rozrodczość zwierząt wykazują nieznacznezmniejszenie płodności u samców szczurów przy większej ekspozycji ogólnoustrojowej oraz mniejszą liczbęimplantacji zarodków, jak również zmniejszenie przeżywalności okołoporodowej płodów i zmniejszeniemasy urodzeniowej przy znacznie większych ekspozycjach ogólnoustrojowych niż te osiągane podczasstosowania klinicznego. Jednakże nie wydaje się, aby wyniki tych doświadczeń na zwierzętach miałyznaczenie dla ludzi.
Dane przedkliniczne dotyczące propelentu HFA 227 niezawierającego chlorofluorowęglanów, wynikającez konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniuwielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu narozród i rozwój potomstwa, nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Apafluran (HFA 227)Powidon Makrogol 1000
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
Okres ważności produktu leczniczego Symbicort zapakowanego do sprzedaży wynosi 2 lata. Okres ważności po pierwszym otwarciu wynosi 3 miesiące.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
11
W celu osiągnięcia najlepszych wyników, ten lek powinien być przechowywany przed użyciemw temperaturze pokojowej. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Chronić przed mrozem orazbezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Nałożyć mocno pokrywę na ustnik i zatrzasnąć we właściwej pozycji po użyciu.
Podobnie jak w przypadku większości produktów wziewnych w pojemnikach pod ciśnieniem, działanieterapeutyczne tego produktu leczniczego zmniejsza się, gdy pojemnik jest zimny. Przed użyciem produktpowinien znajdować się w temperaturze pokojowej. Pojemnik zawiera płyn pod ciśnieniem. Nie wystawiaćna działanie temperatury przekraczającej 50°C. Nie przedziurawiać pojemnika. Nawet jeśli pojemnik wydajesię pusty nie należy go zgniatać, dziurawić czy palić.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Aluminiowy pojemnik ciśnieniowy z zaworem dozującym oraz ustnikiem i z zamknięciem z PP wrazz dołączonym licznikiem dawek. Pojemnik jest ściśle połączony z czerwonym plastikowym dozownikiem,białym plastikowym ustnikiem i szarym plastikowym wieczkiem ochronnym. Każdy inhalator dostarcza120 dawek inhalacyjnych budezonidu/formoterolu fumaranu dwuwodnego
160 mikrogramów + 4,5 mikrograma, po przygotowaniu urządzenia do użycia. Każdy inhalator jestpojedynczo zapakowany w laminowaną torebkę foliową zawierającą środek pochłaniający wilgoć.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU
AstraZeneca AB151 85 SödertäljeSzwecja
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr: 23260
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10 czerwca 2016 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 20 stycznia 2021
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI
PRODUKTU LECZNICZEGO
26 lutego 2021
12